(fortasse sec. XI.) fol. 200b post commentationes grammaticas sequentibus Gregorii Nazianzeni fragmentis.

D. IN IMITATIONIBUS.

AD THEOCRITUM.

III, 23. et V, 14. leg.,,Inc. VII." pro ,,Inc. VIII."

V, 48. add. ,,Greg. Naz. in AP. VIII, 129. lalayɛõvtes öqvides. VII, 135–139. add.,,Greg. Naz. Carm. 13. Vol. II. p. 86. B. ed. Mor. τέττιγες λαλαγεῦντες ὅλον κατεφώνεον ἄλσος· [ πὰρ δ ̓ ὕδωρ ψυχρὸν ἐγγὺς ἔκλυζε πόδας. Agath. AP. V, 292, 3. ἐνθάδε δὲ κλά ζουσιν ὑπὸ σκιεραῖς κυπαρίσσοις | ὄρνιθες δροσερῶν μητέρες ὀρ ταλίχων· | καὶ λιγυρὸν βομβεῦσιν ἀκανθίδες· ἡ δ ̓ ὀλολυγών | τρύξει τρηχαλέαις ἐνδιάουσα βάτοις.

IX, 31. 32. Gregorii Naz. locus est Carm. 3. Vol. II. p. 57. C.

AD MOSCHUM.

V, 4. 5. add.,,Greg. Naz. Carm. 3. Vol. II. p. 66. B. a22' unηs ταμὸς πικρὴν διανήχεται άλμην | καὶ ποταμός περ ἐών, οὐδ ̓ ὕδατι μίσγεται ὕδωρ.

AD INCERTOS.

V, 38. add.,,Greg. Naz. in AP. VIII, 192. dángv' éñioñévdwv.“

E. IN PRAEFATIONE.

Pag. VI. 1. 7. leg.,,Inc. IX. *)“

XXII. not. Apparatus Weigelianus, ut nuper per Guil. Dindorfii litteras didici, praeter breviora quaedam excerpta collationes horum codicum continet (iis, qui toti aut partim etiam ab aliis collati sunt, mea sigla appono):

a) Florentinorum: Laur. Plut. XXXI. nr. 5., Pl. XXXII. nr. 16. (s.) et nr. 52. (9.)

b) Romanorum: Vat. nr. 12. 16. 53. (17.) 1311. (11.) 1371. (15.) 1380. (19.) 1823. 1824. et 1825. (4. et 23.), Urb. 140. (16.), Reg. 92. (24.) 146. 151. (22.) 152. (25.), Ottob. 280. (14.) Palat. 131. 213.

c) Taurinensis B. V. 26. (4.)

d) Parisini nr. 2758. (E.)

XXV. 1. 11. leg.,,Harl."

1. 10. infr. leg.,,alteri solam Europen."

XXXII. 1. 3. leg.,,Med. 1. et 2."

XXXIII. 1. 6. ,Theocr. I, 104. [116.]"

Codices Florentini a Francisco de Furia collati sunt, Romanorum plerique ab Amatio, Taurinensis a Peyrono, Parisinus a Bastio. Praeterea adest Reiskii apographum Scholiorum Genevensium; codicum vero collationes illae, si Dindorfii verba recte intelligo, etiam ad eorum scholia pertinent.

THEOCRITI SYRACUSANI

RELIQUIAE.

1

BUCOLICI GR. I.

5

Αδύ τι τὸ ψιθύρισμα καὶ ἁ πίτυς απόλε τήνα
ἁ ποτὶ ταῖς παγαῖσι μελίσδεται, ἡδὺ δὲ καὶ τύ
συρίσδες· μετὰ Πᾶνα τὸ δεύτερον ἆθλον ἀποισῇ.
αἴκα τῆνος ἕλῃ κεραὸν τράγον, αἶγα τὸ λαψῇ·
αἴκα δ' εἶγα λάβῃ τῆνος γέρας, εἰς τὲ καταρρεῖ
& χίμαρος· χιμάρῳ δὲ καλὸν κρέας, ἕστέ κ ̓ ἀμέλξης.

ΑΙΠΟΛΟΣ.

Αδιον ὦ ποιμὴν τὸ τεὸν μέλος, ἢ τὸ καταχές
τῆν ἀπὸ τῆς πέτρας καταλείβεται υψόθεν ὕδωρ.

5

6. χιμάρω κ. pl. 6. 16. Med. Call. - κρέας] Heinsius, κρῆς libri. ἓστέ κ] ὥστε κ' pa. Q. Med. Ald. Call. et tac. Ziegl., ἔστε κ' vulg., ἔστέ κ' Comm., ἔς τέ κ' 16., ἔστ ̓ ἂν ἀμέλξης v. 1. in Scholl. ἀμελξῆς k. p. D., ἀμέλξῆς v. Call., ἀμέλξεις 6. 7. ποιμὴν] ποιμὰν vulg.

2. 3.

TESTIMM. 1. Hermog. π. ιδ. II, c. 3 in Rhett. III. p. 306. Choerob. ad Theod. 326, 3. Suid. s. vv. ἁδύ, ἡ πίτυς, τήνα, ψιθυρίζει. Hort. Ad. fol. 209. Α. et Scholl. Arist. Nub. 1007. ἁδύ τι τὸ ψ. 1. 2. Terent. Maur. p. 2430. s. n. Dulce tibi pinus submurmurat, en tibi pastor, proxima fonticulis, et tu quoque dulcia pangis. EtM. 412, 3. & μελ. Choerob. ad Theod. 496, 3. 497, 8. (Ann. Oxx. IV, 412, 5. Ann. Bekk. 1282) ἁδὺ δὲ καὶ τὸ συρίσδες, cf. Ann. Oxx. IV, 171, 18. Greg. S. 49. in cod. C. μετά — ἀποισῇ. 4. Greg. §. 49. in cod. Voss. 5. Apollon. de pr. 106. C. els tè καταρρεῖ.

τ

IMITT. 1] Anon. in EtM. 819 in. ἡδύ τι τὸ ψιθύρισμα τῶν δένδρων ἀκούετο. 3] Long. II, c. 13. μόνου τοῦ Πανὸς δεύτερα συρίσας.

5] Bion. I, 51. ἐς σὲ καταρρεῖ.

10

15

20

αἴκα ταὶ Μοῖσαι τὴν οἰίδα δῶρον ἄγωνται,
ἄρνα τὺ σακίταν λαψῇ γέρας· αἱ δέ κ' ἀρέσκῃ
τήνας ἄρνα λαβεῖν, τὺ δὲ τὴν ὄϊν ὕστερον ἑξεις.
ΘΥΡΣΙΣ.

Δῇς ποτὶ τῶν Νυμφᾶν, λῇς αἰπόλε τεῖδε καθίξας
συρίσδεν; τὰς δ' αἶγας ἐγὼν ἐν τῷδε νομευσῶ.

ΑΙΠΟΛΟΣ.

Οὐ θέμις ὦ ποιμὴν τὸ μεσαμβρινόν, οὐ θέμις ἇμιν
συρίσδεν. τὸν Πᾶνα δεδοίκαμες· ἦ γὰρ ἀπ ̓ ἄγρας
τανίκα κεκμακὼς ἀμπαύεται· ἔστι δὲ πικρός,
καί οἱ ἀεὶ δριμεῖα χολὰ ποτὶ ῥῖνα κάθηται.
ἀλλὰ τὸ γὰρ δὴ Θύρσι τὰ Δάφνιδος ἄλγε ἀείδες
καὶ τᾶς βουκολικᾶς ἐπὶ τὸ πλέον ἵκεο μοίσας,
δεῦρ ̓ ὑπὸ τὴν πτελέαν ἑσδώμεθα, τῶ τε Πριήπω

ὡς τὸ κάταντες τοῦτο γεώλοφον αἵ τε μυρικά

9. Μοΐσαι] κ. a. 6. Db., μώσαι p. Ds. vulg. οἰίδα] οἴδα vulg., oida p. v, oïda p4. 6. D. Q5, ὀΐαδ γ', ὤιδα P.

-

αἴκα δ ̓ ἀρέσκῃ

10. σὺ k. Db. p., fortasse recte. 11. τήνας] p5. C. P. et edit. Farr., τήναις vulg. τὰ δὴ τὰν 2. 5.

ἑξεῖς] ἀξεις p. 16. D. M. P. Y. Med. Ald. Iunt., ἀξῆς k. a. Q. Call., ἀξῆς s., ἀξῇ ν. 6., cf. Scholl. τὰ δευτερεῖα τῶν Μουσῶν ἕξεις. Verba τὴν ὄϊν ὕστερον gravius corrupta videntur, nescio an ex τὰν ἁδύχροον, cf. GIM.P. τὴν ἀμνάδα. 12. τείδε] Q». pr. τῆδε a. p. 6. 16. Μ5. Q5 Antt., τῇδε D. P. 3. γ. SchCall., τώδε k. sec.

[13.] ώς] ὣς 16. Med., ὡς vulg., ἐς a. pr. s. v. 6. sec. M. P. - αΐ τε] Κ., άτε 16. Antt. @τε vulg. - Versum ex V. 101 huc male translatum eieci, 13. τυρίσδεν a. s. 6. Call.

14. ποιμὴν] 55· Bar, StVd., ποιμὰν vulg. ἅμιν] ἅμμιν Stobaei edd. Trinc. Gesn., ἄμμιν vulg.

10

12

14

15

20

13

15. συρίσδειν Stob., τυρίσδεν α. s. 6. Call.

16. κεκμηκὼς k. p. 6. ἔστι δὲ] Stob. (V. et vulg.), ἔντι δὲ 55. et Stobaei 4 codd. ap. Schow., ἐντὶ δὲ a. 6. Ρ5., ἐντί γε vulg., ἐν τίγε 16.

17. ἐπὶ pro ποτὶ 6. γρ. — ῥινα] Stob., ῥινὶ vulg.

18. Sn om. p. D5. pr. (add. Da.) Ω., γάρ ποτε pro γὰρ δὴ s. 6. sec. mg.- ἄλγε ̓ ἀείδες] ἄλγε ̓ ἀεῖδες Qs (cf. G123. τὴν ἐπὶ τῷ Δέλφιδι συμφορὰν ἄδεις), ἄλγε ̓ ἄειδες a. p. s. 6. Call., ἄλγε ειδες k. (ubi super et aliquid erasum), ἄλγεα εἶδες Iunt., ἄλγε ̓ ἄειδε 16. Ds. Μs. P5. Υ. Ald., ἄλγε ἄἐιδε Med., ἄλγε ̓ ἀείδοις ν. 1. in Gl. Triplex lectio ἄλγε ἄειδες, ἄλγε ̓ ἄειδε εἰ ἄλγεα εἶδες in SchCall. commemoratur.

19. βουκολικᾶς] a. 6. 16. D. Υ., τὰς βουκολικὰς Ο., βωκολικᾶς Db. vulg. μοίσας] k. a. 6. 16. Db. Μ. Ρ. Υ., μώσας v. Ds. Call. vulg., μώσης Med. Ald. Iunt.

TESTIMM. 12. Scholl. Callim. h. Dian. 19. Choerob. ad Theod. 173, 3. λῆς — αἰπόλε. 14-17. Stob. Flor. XX, 23. (om. A.)

IMITT. 15] Anth. Plan. 227. χώ ποιμὴν ἐν ὄρεσσι μεσαμβρινὸν ἀγχόθι παγᾶς συρίσδει. 18] Virg. Ecl. V, 10. incipe Mopse prior, si quos aut Phyllidis ignes aut Alconis habes laudes aut jurgia Codri.