Billeder på siden
PDF
ePub

LIVIUS ANDRONICUS, 284-204 B. C.

7. FRAGMENTS FROM TRANSLATION OF THE ODYSSEY.

Virúm mihí, Camena, ínsecé versútum.

Hom. Od., I, 1; ap. Gell., XVIII, ix, 3.

Ibí manéns sedéto, dónicúm vidébis

Me cárpentó vehéntem dómum venísse pátris.

Id., VI, 295, 296; ap. Charis., II, p. 197, K.
Namque neíllum

Peius macerát hemónem, quámde máre saévom,
Virés cuí sunt mágnae; tópper cónfríngent

Eás inpórtunae úndae.

Id., VIII, 138, 139; ap. Fest., s. v. topper.

Quandó diés advéniet, quem profáta Mórta est.

Id., X, 175; ap. Gell., III, xvi, 5.

Toppér cití ad aédis vénimús Circái.
Simúl duoná eórum pórtant ád náves:
Milía aliá in ísdem íntersérinúntur.

Id., XII, 9, 17-19; ap. Fest., ubi sup.

CN. NAEVIUS, 269-204 B. C.

8. FRAGMENTS FROM TRAGEDIES.

Laétus sum laudári me abs te, páter, a laudató viro.

Hector Proficiscens; ap. Cic., Tus. Disp., IV, xxxi, 67.

Vos quí regalis córporis custódias

Agitátis, ite actútum in frundiferós locos,
Ingénio arbusta ubi náta sunt, non óbsita.

Lycurgus; ap. Non., 323, 1.

Quod tú, mi gnate, quaéso ut in pectus tuum
Demíttas, tamquam in físcinam vindémitor.

Andromacha; ap. Serv. in Verg. G. I, 266.

9. FRAGMENTS FROM COMEDIES.

Ego semper pluris féci

Potioremque habui líbertatem múlto quam pecúniam. Agitatoria; ap. Charis., II, p. 188, P.

Cedo quí vestram rempublicam tantam ámisistis tám cito? Provéniebant orátores noví, stulti adulescéntuli.

Ludus; ap. Cic., Cat. Mai., vi, 20.

Quae ego ín theatro hic meís probavi plaúsibus,
Ea núnc audere quémquam regem rúmpere?
Quantó libertatem hánc hic superat sérvitus!

Tarentilla; ap. Charis., II, p. 192, P.

Si únquam quicquam fílium rescívero
Argéntum amoris caúsa sumse mútuum,
Extémplo illo te dúcam, ubi non déspuas.

Triphallus; ap. Gell., II, xix, 2.

Theodótum compellas, qui áras compitálibus
Sedéns in cella círcumtectus tégetibus
Larés ludentes péni pinxit bubulo.

Tunicularia; ap. Fest., s. v. penem.

Description of a Coquette.

Quáse pila

In choro ludéns datatim dát se ac communém facit,
Alii adnutat, álii adnictat, álium amat, aliúm tenet.
Alibi manus est óccupata, álii percellít pedem,
Anulum alii dát spectandum, á labris alium ínvocat,
Cum álio cantat, áttamen alii suó dat digito lítteras.
Tarentilla; ap. Isidor., Orig., I, 25.

10. FRAGMENTS FROM THE "PUNIC WAR."

Postquám avés aspéxit ín templó Anchíses,
Sacra ín mensá Penátium órdiné ponúntur:
Aurátamque ímmolábat víctimám púlcram.

Lib. I., ap. Prob. in Verg. Ecl. vi, 31.

Ámborúm uxóres

Noctú Troiád exíbant cápitibús opértis,
Flentés ambaé, abeuntes lácrimís cum múltis.

Id., ap. Serv. in Verg. Aen. iii. 10.

Senéx fretús pietáte [deum] ádlocútus súmmi
Deúm regís fratrém Neptúnum régnatórem
Marúm.

Id., ap. Prisc., vii, p. 352 H. (p. 770 P.).

Blande ét docté percóntat, Aéneás quo pácto
Troiam úrbem líquerít.

Ineránt signá expréssa quó modó Titáni,
Bicórporés Gigántes mágniqué Atlántes,
Runcús atqué Purpúreus fílií térras

[ocr errors]
[ocr errors]

Id., ap. Non., 474, 7.

Id., ap. Prisc., vi, p. 198 H. (p. 679 P.).

Manúsque súsum ad caélum sústulít suás rex
Amulius grátulátur dívis . .

Lib. II., ap. Non., p. 116.

Deín polléns sagíttis, ínclutús arquítenens,
Sanctús Delphís prognátus Pýthiús Apóllo.

Seséque eí períre mávolúnt ibídem

Id., ap. Macrob., Sat. vi, 5, 8.

Quam cúm stupró redíre ád suós populáres.

Lib. III., ap. Fest., s. v. stuprum.

Sin illos déseránt fortíssimós virórum
Magnúm stuprúm pópulo fíerí per géntis.

Id., ap. Fest., ibid.

Transit Melitám Románus exércitus, ínsulam íntegram
Urít, populátur, vástat, rem hóstiúm concínnat.

Lib. IV., ap. Non., p. 90.

conférre queánt ratem aératám, qui

Per líquidum máre sudántes átque eúnt sedéntes.

Lib. Incert., ap. Varr., L. L., vii, 23.

11. HIS OWN EPITAPH.

Inmórtalés mortáles sí forét fas flére,
Flerént divaé Caménae Naéviúm poétam :
Itáque postquam est Órci tráditús thesauro,
Oblíti súnt Romaé loquiér linguá Latína.

Ap. Gell., I, xxiv, 1.

T. MACCIUS PLAUTUS, 254-184 B, C.

12. A BATTLE SCENE.

Póstquam utrimque éxitum est máxuma cópia,
Díspertití viri, díspertiti órdines:

Nós nostras móre nostro ét modo instrúximus
Légiones; hóstes contrá suas ínstruunt;
Deinde uterque imperatór in medium éxeunt
Extra turbam órdinum, cónlocuntúr simul.
Cónvenit, vícti utri sínt eo proélio,

Urbem, agrum, arás, focos séque uti déderent.

Póstquam id actúm est, tubae utrímque contrá canunt. Cónsonat térra; clamórem utrimque éfferunt;

Imperatór uterque hinc et illínc Iovi

Vóta suscipere, hortári exércitum ;

Pró se quisque id, quod quisque ét potest ét valet,

Edit, ferró ferit. Téla frangúnt; boat

Coélum fremitú virum. Ex spíritu et anhélitu

Nébula cónstat; cadúnt

Vólneris vi ét viriúm.

Dénique, ut vóluimus, nóstra superát manus;
Vícimus ví ferocis.

Hóstes crebrí cadunt; nóstri contra íngruunt:
Séd fugam in sé tamen némo convórtitur;
Néc recedit loco, quín statim rém gerat.

Animam amittunt prius, quám loco démigrent.
Quísque, ut steterát, iacet óbtinetque órdinem.
Hóc ubi Amphitruo herus cónspicatú'st meus,
Illico equités iubet déxtera inrúere.
Equites parént citi: ab déxtera máxumo
Cúm clamore involant ímpetu álacri,
Foédant et próterunt hóstium cópias
Iúre iniustás.

Amph., I, i, 65-94.

13. AN HONEST OLD SERVANT IS CONVINCED THAT HE IS NOT HIMSELF.

(Sosia, Servos; Mercurius.)

So. Sí tu Sosia és, legiones quóm pugnabant máxume,
Quíd in tabernacló fecisti? Víctus sum, si díxeris.
Me. Cádus erat vini; índe implevi hírneam

súst viam ?

So. Ingres

2

Me. Eam ego, ut matre fúerat natum, víni eduxí meri.
So. Míra sunt, nisi látuit intus íllic in illac hírnea!
Fáctum est illud, ut égo illic vini hírneam ebiberím meri.
Me. Quíd nunc? vincon' árgumentis, té non esse Sósiam?
So. Tú negas med ésse? Me. Quid ego ní negem, qui egomét

siem?

So. Quís ego sum saltém, si non sum Sósia? Te interrogo.

Me. Ubi ego Sosia ésse nolim, tu ésto sane Sósia.

Núnc, quando ego sum, vápulabis, ni hínc abis ignobilis.

So. Cérte edepol, quom illúnc contemplo et fórmam cognoscó

meam,

Quémadmodum ego sum (saépe in speculum inspéxi), nimis similist mei;

Itidem habet petasum ác vestitum; tám consimilist átque ego:
Súra, pes, statúra, tonsus, óculi, nasum, [déns,] labra,
Málae, mentum, bárba, collus: tótus- quid verbís opust?
Sí tergum cicátricosum, nihil hoc simili est similius.

Séd quom cogito, équidem certo idém sum, qui semper fui:
Nóvi herum, novi aédis nostras: sáne sapio et séntio.
Nón ego illi obtémpero, quod loquitur: pultabó foris.

« ForrigeFortsæt »